Chmury Cumulonimbus są ostateczną formą wzrostu chmur cumulus. Tworzą się, gdy cumulus congestus rozwija silny prąd wstępujący, który wznosi ich wierzchołki coraz wyżej w atmosferę, aż dotrą do tropopauzy na wysokości 18 000 metrów (59 000 stóp). … Zwykle mają chmury kowadeł.
Jak opisałbyś cumulonimbus?
Cumulonimbus (z łac. cumulus, „spiętrzony” i nimbus, „burza”) to gęsta, wznosząca się pionowa chmura, formująca się z pary wodnej niesionej przez silne prądy powietrza w górę. Jeśli obserwuje się je podczas burzy, chmury te mogą być określane jako grzmoty.
Jaki jest przykład cumulonimbusa?
Oto kilka przykładów chmur Cumulus: Cumulonimbus to chmury burzowe, które tworzą się, gdy cumulus congestus nadal rośnie w pionie. Ich ciemne podstawy mogą znajdować się nie wyżej niż 300 m (1000 stóp) nad powierzchnią Ziemi. … Z cumulonimbusem związane są błyskawice, grzmoty, a nawet gwałtowne tornada.
Jak rozpoznać chmurę cumulonimbus?
Charakter opadów może pomóc odróżnić Cumulonimbus od Nimbostratus. Jeśli opady są typu deszczowego lub jeśli towarzyszy im błyskawica, grzmot lub grad, chmura to Cumulonimbus. Niektóre chmury Cumulonimbus wydają się niemal identyczne z Cumulus congestus.
Czy cumulonimbus jest wysoki czy niski?
Chmury Cumulonimbus są królami wszystkich chmur, wznoszących się z niskich wysokości do ponad 60 000 stóp (20 000 metrów) nad poziomem gruntu. Rosną dzięki wznoszącym się prądom powietrznym zwanym prądami wznoszącymi, a ich wierzchołki spłaszczają się w kształcie kowadła.
