Przypadkowo odkrył, że sole uranu spontanicznie emitują promieniowanie przenikliwe, które można zarejestrować na kliszy fotograficznej. Dalsze badania wyjaśniły, że to promieniowanie było czymś nowym, a nie promieniowaniem rentgenowskim: odkrył nowe zjawisko, radioaktywność.
Jak odkryto radioaktywność?
1 marca 1896: Henri Becquerel Odkrywa radioaktywność. W jednym z najbardziej znanych przypadkowych odkryć w historii fizyki, w pochmurny dzień marca 1896 roku, francuski fizyk Henri Becquerel otworzył szufladę i odkrył spontaniczną radioaktywność.
Kto odkrył radioaktywność po raz pierwszy?
Chociaż to Henri Becquerel odkrył to zjawisko, to jego doktorantka, Marie Curie, nazwała je: radioaktywnością.
Jak Becquerel odkrył quiz o radioaktywności?
Odkrył radioaktywność w 1896 r. postawił hipotezę, że promieniowanie rentgenowskie było emitowane w połączeniu z fosforescencją. Umieszczono kryształy złożone z siarczanu uranylu potasu na wierzchu płytki fotograficznej owiniętej w czarną tkaninę. Następnie umieścił owiniętą płytkę i kryształy na zewnątrz, aby wystawić je na działanie promieni słonecznych.
Kto jest ojcem radioaktywności?
Henri Becquerel, w całości Antoine-Henri Becquerel, (ur. 15 grudnia 1852 w Paryżu, Francja, zm. 25 sierpnia 1908 w Le Croisic), francuski fizyk, który odkrył radioaktywnośćpoprzez jego badania uranu i innych substancji. W 1903 otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki z Pierrem i Marią Curie.
