Fluorowanie Swarts to proces, w którym atomy chloru w związku – zwykle związku organicznym, ale eksperymenty przeprowadzono z użyciem silanów – są zastępowane fluorem, poprzez traktowanie trójfluorkiem antymonuw obecności chloru lub pentachlorku antymonu.
Który chlorek metalu jest używany w reakcji Swartsa?
Co to jest odczynnik Swartsa? Mieszanina trifluorku antymonu (SbF3) i chlor (Cl2) jest znana jako odczynnik Swartsa.
Dlaczego NAF nie jest używany w reakcji Swartsa?
Reakcja Swartsa jest bardzo ważną reakcją do pośredniego przygotowania fluorku alkilu. Jeśli użyjemy metody bezpośredniej, takiej jak inne halogeny, do przygotowania fluoroalkanu, fluor atakuje alkan, tworząc węgiel i HF. Ponieważ F2 jest silnie elektroujemny i bardzo aktywny. Więc fluorek alkilu nie jest dostępny.
Który metaliczny fluorek jest używany w reakcji Swartza?
Fluorki alkilu są przygotowywane przez ogrzewanie bromku lub chlorku alkilu w obecności fluorku metali, takiego jak $AgF, Sb{F_3}$ lub $H{g_2}{F_2}. $. Ta reakcja jest znana jako reakcja Swartsa. $C{H_3}Br + AgF \to C{H_3}F + AgBr$ to przykład reakcji Swartsa.
Jaka jest reakcja Swartsa i reakcja Finkelsteina?
Reakcje Swartsa i Finkelsteina to reakcje wymiany halogenów związane z halogenkami alkilowymi. W tej reakcji jodek sodu (nukleofil) jest traktowany chlorkiem etylu (głównym halogenkiem alkilu) w celu wytworzenia jodku etylu.