Skąd pochodzi słowo ponury?

Skąd pochodzi słowo ponury?
Skąd pochodzi słowo ponury?
Anonim

ponury (przym.) 1580s, prawdopodobnie od przygnębienia (n.) nawet jeśli to słowo nie zostało potwierdzone tak wcześnie jak to. Szekspir użył go z lasu, Marlowe z osób.

Skąd pochodzi słowo ponury?

Słowo 'przygnębienie' było pierwotnie czasownikiem oznaczającym 'wyglądać ponuro' i pochodzi z norweskiego dialektu słowa glome, co oznacza 'patrzeć w podejrzany sposób'. W czasach Szekspira „mrok” przekształcił się w rzeczownik oznaczający „ciemność”, ale Szekspir jest pierwszą nagraną osobą, która użyła przymiotnika „ponura”.

Co to znaczy ponuro?

1a: częściowo lub całkowicie ciemno, szczególnie: ponuro i przygnębiająco ciemna, ponura pogoda. b: wygląd grymasu lub grymasu: zabraniający ponurego oblicza. c: słaby w duchu: melancholia. 2a: powodujący przygnębienie: przygnębiające ponurą historię ponury krajobraz.

Co to za słowo oznacza ponury?

Niektóre popularne synonimy ponurego to ponury, posępny, opuszczony, ponury i ponury.

Co oznacza mrok w slangu?

stan melancholii lub depresji; przygnębienie. przygnębiony lub przygnębiony wygląd lub wyraz twarzy. ZOBACZ WIĘCEJ. pojawiać się lub stawać się ciemna, przyćmiona lub posępna. wyglądać na smutnego, ponurego lub przygnębionego; zmarszczyć brwi.