Nazwa pochodzi od tetra (od greckiego-"cztery z czegoś") i akord (z greckiego akordon-"struna" lub "nuta"). W starożytnej greckiej teorii muzyki tetrachord oznaczał segment większych i mniej doskonałych systemów ograniczonych nieruchomymi dźwiękami (gr. ἑστῶτες); nuty między nimi były ruchome (gr. κινούμενοι).
Kto wymyślił tetrachord?
Oznacza to, że wszystkie muszą znajdować się w promieniu pięciu półtonów lub pół tonów od nuty podstawowej. Tetrachordy zostały po raz pierwszy opracowane i używane przez starożytnych Greków jako sposób na celebrowanie doskonałych proporcji w muzyce, a dziś są powszechnie spotykane w muzyce jazzowej.
Co oznacza tetrachord?
W muzyce zachodniej tetrachord jest wznoszącą się serią czterech nut. Dwa rozłączne tetrachordy (te bez wspólnego tonu), każdy z interwałowym układem tonu, tonu, półtonu, łączą się, tworząc skalę durową.
Jaki jest cel tetrachordu?
Tetrachordy to doskonały sposób na podział skal na łatwe do opanowania kawałki. Skale są naprawdę łatwe do zrozumienia, gdy wszystko, co musisz zapamiętać, to dwa tetrachordy zamiast 8 nut.
Jak powstaje tetrachord durowy?
Tetrachord durowy jest zbudowany z całego kroku, po którym następuje kolejny cały krok, po którym następuje pół kroku. Dwa tetrachordy durowe umieszczone jeden po drugim tworzą skalę durową. Na przykład w C-dur Tetrachord I jest zbudowany znotatki C, D, E i F.
