Praenomen (łac. klasyczna: [prae̯ˈnoːmɛn]; liczba mnoga: praenomina) to imię osobiste wybrane przez rodziców rzymskiego dziecka. Po raz pierwszy został nadany dies lustrycus (dzień lustracji), ósmego dnia po urodzeniu dziewczynki lub dziewiątego dnia po urodzeniu chłopca.
Dlaczego Rzymianie mają 3 imiona?
Niektórzy Rzymianie mieli więcej niż jedno przydomek, a w rodzinach arystokratycznych nie było niespotykane, że jednostki miały aż trzy, z których niektóre mogły być dziedziczne, a niektóre osobiste. Nazwiska te były początkowo charakterystyczne dla rodów patrycjuszowskich, ale z czasem cognomina nabyli także plebejusze.
Jaka była najczęstsza nazwa rzymska?
Najpopularniejsze rzymskie imiona to Appius, Aulus, Cezo, Decimus, Gajusz, Gnejusz, Lucjusz, Mamercus, Manius, Marcus, Numerius, Publius, Quintus, Servius, Sextus, Spurius, Tytus i Tyberiusz. Nazwy te są zakorzenione w dziedzictwie i historii.
Jakie było znaczenie nomenów?
Nomen był zasadniczym elementem nomenklatury rzymskiej w całej historii Rzymu, chociaż jego użyteczność jako elementu wyróżniającego spadła gwałtownie po Konstytucji Antoniniana, która skutecznie przyznała nomen „Aureliusz” ogromnej liczbie nowo przybyłych obywatele uwłaszczeni.
Czy starożytni Rzymianie mieli nazwiska?
Czy Rzymianie mieli nazwiska? Tak,Rzymianie mieli nazwiska. System imion Rzymian jest bardzo unikalny z imieniem, nazwiskiem i dodatkowym imieniem. Nazwiska najczęściej występowały wśród niższych rang rzymskich, którzy mieli podwójne nazwiska.
