Pacjenci z zespołem Pradera-Williego mogą nie mieć gorączki pomimo poważnej infekcji. Pacjenci z zespołem Pradera-Williego są szczególnie podatni na infekcje dróg oddechowych, takie jak zapalenie płuc. Niezdiagnozowany, może to doprowadzić do śmierci.
Czy zespół Pradera-Williego może być łagodny?
Zespół Pradera-Williego jest uważany za zaburzenie ze spektrum, co oznacza, że nie wszystkie objawy wystąpią u wszystkich, a objawy mogą mieć zakres od łagodnego do ciężkiego.
W jakim wieku zdiagnozowano Pradera-Williego?
Diagnozę zespołu Pradera-Williego należy podejrzewać u dzieci młodszych niż trzy lata z wynikiem co najmniej 5; oraz u dzieci w wieku trzech lat i starszych z wynikiem co najmniej 8, z 4 punktami z głównych kryteriów.
Czy istnieją różne poziomy zespołu Pradera-Williego?
PWS jest klasycznie opisywany jako posiadający dwa odrębne etapy odżywiania: Etap 1, w którym osobnik wykazuje słabe odżywianie i hipotonię, często z brakiem rozwoju (FTT); oraz Etap 2, który charakteryzuje się „przełykaniem prowadzącym do otyłości” [Gunay-Aygun et al., 2001; Goldstone, 2004; Butler i in., 2006].
Skąd wiesz, czy ktoś ma zespół Pradera-Williego?
Objawy zespołu Pradera-Williego
nadmierny apetyt i przejadanie się, które mogą łatwo prowadzić do niebezpiecznego przybierania na wadze. ograniczony wzrost (dzieci są znacznie niższe niż przeciętnie) wiotkość spowodowana słabymi mięśniami(hipotonia) trudności w nauce.
