Bakteriostatyczne inhibitory syntezy białek, które działają na rybosom, takie jak tetracykliny i glikocykliny, chloramfenikol, makrolidy i ketolidy, linkozamidy (klindamycyna), streptograminy (chinuprystyna/dalfoprystyna), oksazolidynony (linezolid) i aminocyklitole (spektynomycyna).
Dlaczego inhibitory syntezy białek są bakteriostatyczne?
Chloramfenikol jest bakteriostatycznym inhibitorem syntezy białek. wchodzi do komórki bakteryjnej przez ułatwioną dyfuzję. Wiąże się odwracalnie z podjednostką rybosomalną 50S w pobliżu miejsca wiązania antybiotyków makrolidowych i klindamycyny. W związku z tym leki te podawane jednocześnie mogą zakłócać działanie innych.
Który z poniższych jest przykładem leku bakteriostatycznego, który hamuje syntezę białek poprzez blokowanie translokacji polipeptydu?
Makrolidy to bakteriostatyczne leki o szerokim spektrum działania, które blokują wydłużanie białek poprzez hamowanie tworzenia wiązań peptydowych między określonymi kombinacjami aminokwasów. Pierwszym makrolidem była erytromycyna. Został wyizolowany w 1952 roku ze Streptomyces erythreus i zapobiega translokacji.
Który antybiotyk hamuje syntezę białek u bakterii?
Streptomycyna, jeden z najczęściej stosowanych aminoglikozydów, przeszkadza w tworzeniu kompleksu inicjacji 30S. Kanamycyna itobramycyna wiąże się również z rybosomem 30S i blokuje tworzenie większego kompleksu inicjacyjnego 70S.
Które przeciwciało hamuje syntezę białek?
Klindamycyna . Linezolid (oksazolidynon) Makrolidy. Telitromycyna.
