2. Poeta uświadomił sobie z bólem, że jej matka zestarzała się i wyglądała prawie jak trup. … Uświadomienie sobie było bolesne, ponieważ niosło ze sobą lęk przed rozłąką z matką i poczucie bezradności z powodu niemożności zrobienia czegokolwiek dla matki.
Jak poeta odpędza bolesną myśl?
(a) Poeta odrzucił bolesną myśl o przygnębiającej rzeczywistości, że jej matka się starzeje i może umrzeć w każdej chwili. (b) Kiedy wyjrzała z samochodu, zobaczyła młode drzewa na poboczu, które wydawały się poruszać. Widziała też grupę dzieci, które wesoło wybiegały ze swoich domów, żeby się bawić.
Dlaczego poeta jest pełen bólu?
Poetka jest przepełniona udręką kiedy uświadamia sobie starzenie się matki i odczuwa ból rozłąki na myśl o jej utracie. Życzy też swojej matce młodości i atrakcyjności, którą, jak sądzi, utraciła.
Co mógł czuć poeta?
Odpowiedź: Zamiast widzieć negatywne aspekty natury, takie jak cykuta, wrona i śnieg, nastrój poety stać się wesoły i czy to pomogło mu zapomnieć o smutku. Jego gorzki nastrój zmienił się w bardziej optymistyczny, a naturę jako pozytywne medium wyczuł.
Co poetka zauważyła w swojej matce?
Odpowiedź kompletna:
W wierszu jest powiedziane, że siedząc obok poety w samochodzie,Matka poety drzemała z rozdziawionymi ustami i wyglądała „popielato jak u trupa”. Poeta z bólem serca zdał sobie sprawę, że jej matka była w rzeczywistości tak stara, na jaką wyglądała i jest teraz zależna od swoich dzieci.
