Wiersz symfoniczny lub poemat tonalny to utwór muzyki orkiestrowej, zwykle w postaci jednej ciągłej części, który ilustruje lub przywołuje treść wiersza, opowiadania, powieści, obrazu, pejzażu lub innego źródła. Wydaje się, że niemiecki termin Tondichtung został po raz pierwszy użyty przez kompozytora Carla Loewe w 1828 roku.
Czy wiersze symfoniczne zawierają słowa?
W swoich celach estetycznych poemat symfoniczny jest pod pewnymi względami związany z operą. Chociaż nie używa tekstu śpiewanego, szuka, podobnie jak opera, połączenia muzyki i dramatu.
Kto był ojcem poematu symfonicznego?
Liszt skomponował 13 poematów symfonicznych, w tym utwory, które w sposób dźwiękowy opisują Orfeusza, Hamleta i Prometeusza. Berlioz napisał najdłuższy popularny utwór muzyczny, przedstawiając sabat czarownic, marsz na szafot i inne ustawienia w Symfonii Fantastycznej.
Jaka jest różnica między poematem symfonicznym a uwerturą?
W latach pięćdziesiątych XIX wieku uwertura koncertowa zaczęła być wypierana przez poemat symfoniczny, formę wymyśloną przez Franciszka Liszta w kilku utworach, które rozpoczęły się jako uwertury dramatyczne. Rozróżnienie między tymi dwoma gatunkami polegało na swoboda kształtowania formy muzycznej zgodnie z zewnętrznymi wymaganiami programowymi.
Które z poniższych przykładów są przykładami wierszy dźwiękowych?
10 Świetne wiersze dźwiękowe
- 1- Rachmaninow: Wyspa Umarłych.
- 2- Debussy: Preludium do après-midi d'un faune.
- 3- Sibelius: Finlandia.
- 4- Franciszek Liszt: Mazeppa.
- 5- Richard Strauss: Don Juan.
- 6- Antonin Dvorak: Wiedźma Południowa.
- 7- Czajkowski: Romeo i Julia.
- 8- Mendelssohn: Uwertura Hebrydy.
