W 1796 r. niemiecki pisarz Johann Paul Richter, który pisał pod pseudonimem Jean Paul, ukuł słowo Doppelgänger (od doppel-, co oznacza „podwójny” i -gänger, co oznacza „goer”) w odniesieniu do takich widm.
Skąd wziął się termin doppelgänger?
Sobowtór to tajemniczy, dokładny sobowtór żywej osoby. To niemieckie słowo, które dosłownie tłumaczy się jako „podwójny spacerowicz” lub „podwójny chodzący”.
Czy każdy ma sobowtóra?
Słowo doppelgänger pochodzi z języka niemieckiego i oznacza „podwójnego spacerowicza” i odnosi się do biologicznego, niespokrewnionego, sobowtóra. Mówi się, że wszyscy mamy gdzieś doppelgängera i przy prawie 8 miliardach ludzi na planecie być może jest to całkiem prawdopodobne; a może zależy to tylko od tego, jak nasz mózg przetwarza twarze.
Czy doppelgänger to niemieckie słowo?
Doppelgänger, (niemiecki: “double goer”), w niemieckim folklorze, zjawa lub zjawa żywej osoby, w odróżnieniu od ducha. Koncepcja istnienia duchowego sobowtóra, dokładnej, ale zwykle niewidocznej repliki każdego człowieka, ptaka lub bestii, jest starożytnym i powszechnym przekonaniem.
Czy sobowtóry rzeczywiście istnieją?
Z pewnością istnieje matematyczna szansa na istnienie dwóch sobowtórów, ale jest to wysoce nieprawdopodobne. Przeważnie ludzie nie spotykają się z sobowtórami samych siebie. „Ludzka twarz jestniezwykle wyjątkowy.
