Leczenie torbieli korzeniowych obejmuje konwencjonalną niechirurgiczną terapię kanałową, gdy zmiana jest zlokalizowana lub leczenie chirurgiczne, takie jak wyłuszczenie, torbacz lub dekompresja, gdy zmiana jest duża [7]. Torbiele korzeniowe zwykle powstają po urazie lub próchnicy.
Jak wygląda torbiel korzeniowa?
Większość torbieli korzeniowych ma postać okrągłych lub gruszkowatych, jednokomorowych, prześwitujących zmian w obszarze okołowierzchołkowym 3. Zwykle mają średnicę <1 cm i są otoczone cienką obwódką kości korowej. Ząb towarzyszący ma zwykle głęboką odbudowę lub dużą zmianę próchnicową.
Co oznacza torbiel korzeniowa?
Wprowadzenie. Torbiel korzeniowa jest ogólnie definiowana jako torbiel powstająca z pozostałości nabłonka (resztki komórek Malasseza) w więzadle ozębnej w wyniku zapalenia, zwykle następującego po śmierci miazgi zęba.
Jak pozbyć się torbieli okołowierzchołkowych?
Torbiety okołowierzchołkowe są leczone przez enukleację i łyżeczkowanie, albo przez zębodół ekstrakcyjny, albo przez okołowierzchołkowy dostęp chirurgiczny, gdy ząb nadaje się do odbudowy lub zmiana ma średnicę większą niż 2 cm. Jeśli ząb ma być zachowany, konieczne jest leczenie endodontyczne, jeśli nie zostało wykonane.
Jakie jest najczęstsze epicentrum torbieli korzeniowej?
Corbiele korzeniowe i resztkowe są zdecydowanie najczęstszymi torbielami zawierającymi około 52,3%do 60% wszystkich torbieli szczęki [1, 2]. Większość torbieli korzeniowych (60%) znajduje się w szczęce, zwłaszcza wokół siekaczy i kłów [3]. Torbiel resztkowa może rozwinąć się w ziarniniaku zęba pozostałym po ekstrakcji.
