Środek wewnątrzmaciczny płodu (IUFD) to termin medyczny określający dziecko, które umiera w macicy po 20. tygodniu ciąży w drugim trymestrze. Chociaż nie ma uzgodnionego terminu, większość lekarzy uważa zgon za wkładkę wewnątrzmaciczną, jeśli nastąpił po 20 tygodniach ciąży.
Jakie są objawy wewnątrzmacicznej śmierci płodu?
Objawy wewnątrzmacicznego obumarcia płodu
- Plamienia lub krwawienia podczas ciąży.
- Ból i skurcze.
- Płod kopie i ruch nagle ustaje.
- Bicie serca płodu jest niewykrywalne za pomocą Dopplera lub stetoskopu.
- Bicie serca i ruch płodu są niewykrywalne za pomocą USG.
Co może spowodować wewnątrzmaciczną śmierć płodu?
Poród martwy ma wiele przyczyn: komplikacje śródporodowe, nadciśnienie, cukrzyca, infekcje, wady wrodzone i genetyczne, dysfunkcja łożyska i ciąża trwająca dłużej niż czterdzieści tygodni. To katastrofalne wydarzenie, które ma trwałe konsekwencje dla całego społeczeństwa.
Jak radzić sobie z wewnątrzmaciczną śmiercią płodu?
Po 28 tygodniach ciąży indukcję porodu należy prowadzić zgodnie ze zwykłymi protokołami położniczymi. Istnieją dowody wysokiej jakości na poparcie stosowania mifepristonu i misoprostolu w leczeniu utraty ciąży przed 20. tygodniem ciąży w porównaniu z samym mizoprostolem 114.
Jaka jest różnica między martwym urodzeniem a wewnątrzmaciczną śmiercią płodu?
TheRaport z obserwacji śmiertelności okołoporodowej (CEMACH)3 zdefiniował urodzenie martwego dziecka jako „urodzenie dziecka bez oznak życia, o którym wiadomo, że zmarło po 24 pełnych tygodniach ciąży”. Śmierć wewnątrzmaciczna płodu odnosi się do niemowląt bez oznak życia w macicy.
