Nadpobudliwość to termin wprowadzony do współczesnej psychologii przez Kazimierza Dąbrowskiego w ramach jego teorii dezintegracji pozytywnej. Nadpobudliwość to zgrubne tłumaczenie polskiego słowa „nadpobudliwość”, które w języku angielskim jest dokładniej tłumaczone jako „superstimulatability”.
Co to jest nadpobudliwość emocjonalna?
POBUDZENIE EMOCJONALNE Emocjonalne OE jest często pierwszym dostrzeganym przez rodziców. odzwierciedla się to w wzmożonych, intensywnych uczuciach, skrajnościach złożonych emocji, identyfikacji z uczuciami innych i silnej ekspresji afektywnej (Piechowski, 1991).
Jak sobie radzisz z nadpobudliwością?
Strategie radzenia sobie z nadpobudliwością
- Zwróć uwagę na emocje: rozpoznaj, że to uczucie jest.
- Zrzuć opór i niech będzie bez osądu.
- Witamy.
- Traktuj to ze współczuciem.
- Zauważ, co się stanie, gdy pozwolisz sobie z tym być.
Jakie są trzy cechy zmysłowej nadpobudliwości?
Zmysłowe nadpobudliwość
- Docenienie piękna, czy to w piśmie, muzyce, sztuce czy przyrodzie, w tym miłość do przedmiotów takich jak biżuteria.
- Pragnienie przyjemności.
- Potrzeba lub pragnienie komfortu.
- Wrażliwość na zanieczyszczenia.
- Wrażliwy na zapachy, smaki lub konsystencję żywności.
Co to są OE?
Tenadmierne pobudliwość (lub OE), w prostym wyjaśnieniu, są wrażeniami cielesnymi - zarówno psychologicznymi, jak i neurologicznymi - doświadczanymi przez uzdolnione osoby w ich interakcjach ze środowiskiem zewnętrznym.