Irlandia Północna to część Wielkiej Brytanii, która jest różnie opisywana jako kraj, prowincja, terytorium lub region. Położona w północno-wschodniej części wyspy Irlandii, Irlandia Północna graniczy od południa i zachodu z Republiką Irlandii.
Dlaczego i kiedy powstała Irlandia Północna?
Irlandia Północna została utworzona w 1921 r., kiedy Irlandia została podzielona na mocy Ustawy o rządzie Irlandii z 1920 r., tworząc zdecentralizowany rząd dla sześciu północno-wschodnich hrabstw. Większość ludności Irlandii Północnej stanowili związkowcy, którzy chcieli pozostać w Wielkiej Brytanii.
Dlaczego Irlandia Północna oddzieliła się od Irlandii?
Większość północnych związkowców chciała, aby terytorium rządu Ulsteru zostało zredukowane do sześciu hrabstw, tak aby miał większą większość protestanckich związkowców. … W tym, co stało się Irlandią Północną, procesowi podziału towarzyszyła przemoc, zarówno „w obronie, jak i w opozycji do nowego osiedla”.
Czy Irlandia Północna była kiedykolwiek częścią Irlandii?
Reszta Irlandii (6 hrabstw) miała stać się Irlandią Północną, która nadal była częścią Zjednoczonego Królestwa, chociaż miała własny parlament w Belfaście. Podobnie jak w Indiach, niepodległość oznaczała podział kraju. Irlandia stała się republiką w 1949 roku, a Irlandia Północna pozostaje częścią Zjednoczonego Królestwa.
Jak Irlandia Północna stała się Brytyjczykiem?
W 1922, po irlandzkiej wojnieNiepodległa większość Irlandii odłączyła się od Zjednoczonego Królestwa, aby stać się niezależnym Wolnym Państwem Irlandzkim, ale na mocy traktatu angielsko-irlandzkiego sześć północno-wschodnich hrabstw, znanych jako Irlandia Północna, pozostało w Zjednoczonym Królestwie, tworząc podział Irlandii.
