Przywództwo sytuacyjne odnosi się do kiedy lider lub menedżer organizacji musi dostosować swój styl do poziomu rozwoju zwolenników, na których próbuje wpłynąć. W przypadku przywództwa sytuacyjnego to lider powinien zmienić swój styl, a nie zwolennik dostosować się do stylu lidera.
Kto jest przykładem przywództwa sytuacyjnego?
John Wooden to kolejny przykład świetnego przywódcy sytuacyjnego. Wooden jest uważany za jednego z najlepszych trenerów koszykówki w historii amerykańskiej koszykówki uniwersyteckiej. W swoim czasie jako główny trener męskiej drużyny koszykówki UCLA, Wooden wygrał dziesięć mistrzostw, a siedem z nich następowało po sobie.
Kiedy opracowano teorię przywództwa sytuacyjnego?
Teoria przywództwa sytuacyjnego została opracowana przez Kena Blancharda i Paula Herseya w 1969, zgodnie z założeniem, że nie ma jednego uniwersalnego stylu przywództwa.
Na czym opiera się przywództwo sytuacyjne?
Przywództwo sytuacyjne® opiera się na relacji między liderami a wyznawcami i zapewnia ramy do analizy każdej sytuacji w oparciu o Gotowość do wykonania® Poziom, jaki wykazuje obserwujący wykonując określone zadanie, funkcję lub cel.
Co to jest teoria przywództwa sytuacyjnego?
Sytuacyjna teoria przywództwa sugeruje że żaden styl przywództwa nie jest najlepszy. Zamiast tego zależy to od tego, jaki rodzaj przywództwa i strategie najlepiej pasują do zadania.