W poszukiwaniu straconego czasu, po raz pierwszy przetłumaczona na angielski jako Remembrance of Things Past, a czasem nazywana po francusku jako La Recherche, to siedmiotomowa powieść francuskiego autora Marcela Prousta. To dzieło z początku XX wieku jest jego najwybitniejszym dziełem, znanym zarówno ze swojej długości, jak i tematu mimowolnej pamięci.
Jakie są tomy W poszukiwaniu straconego czasu?
Enright przyjął ją do swojego poprawionego tłumaczenia opublikowanego w 1992 roku. W poszukiwaniu straconego czasu (francuski: À la recherche du temps perdu) – wcześniej tłumaczony również jako Pamięć rzeczy przeszłych, to powieść w siedem tomów, napisany przez Marcela Prousta (1871-1922).
Jaki jest motyw przewodni W poszukiwaniu straconego czasu?
W poszukiwaniu straconego czasu, jak wiele wielkich dzieł literackich, jest poszukiwaniem, którego struktura przypomina symfonię. Główne tematy powieści - miłość, sztuka, czas i pamięć - są starannie i znakomicie zaaranżowane w całej książce.
Który rok jest w wyszukiwaniu straconego czasu?
W poszukiwaniu straconego czasu śledzi wspomnienia narratora z dzieciństwa i doświadczeń do dorosłości w pod koniec XIX wieku i na początku XX wieku we Francji, jednocześnie zastanawiając się nad stratą czasu i brak sensu w świecie. Powieść zaczęła nabierać kształtu w 1909 roku.
Czy Poszukiwanie straconego czasu jest autobiograficzne?
W poszukiwaniu straconego czasu to fikcyjna autobiografia człowieka, którego życie prawieodzwierciedla to Marcela Prousta. Pierwsze czterdzieści stron powieści opisuje narratora jako młodego chłopca w łóżku oczekującego i jako mężczyznę w średnim wieku wspominającego pocałunek na dobranoc swojej matki.
