Thylacine (Thylacinus cynocephalus: pies z głową psa w torebce) to duży mięsożerny torbacz, obecnie uważany za wymarły. Był jedynym członkiem rodziny Thylacinidae, który przetrwał do czasów współczesnych. Jest również znany jako Tasmański Tygrys lub Tasmański Wilk.
Czy wilk workowaty był torbaczem?
Tylacine był torbaczem i urodził swoje młode na bardzo wczesnym etapie, a noworodek wielkości żelki wpełzał do torby matki, aby dalej się rozwijać.
Jaki jest powszechnie znany wilk workowaty?
Wilczak workowaty jest wymarłym gatunkiem ssaka torbacza, który wcześniej występował w Australii kontynentalnej, a później ograniczał się do Tasmanii. Jest powszechnie znany jako „tygrys tasmański” lub „wilk tasmański”.
Z czego wyewoluował wilk workowaty?
Pokazujemy, że wilk workowaty był rzeczywiście podobny do psów, rodziny, która obejmuje psy, wilki i lisy. Ale bardziej konkretnie, był podobny do tych psowatych, które wyewoluowały do polowania na małe zwierzęta – w przeciwieństwie do wilka (Canis lupus) lub dzikiego psa/dingo (Canis lupus dingo), które są specjalistami od dużych zdobyczy.
Czy istnieje DNA wilka workowatego?
DNA z worka workowego jest tak nienaruszone, że może funkcjonować w zarodku myszy. Niebieski wzór pokazuje, gdzie DNA próbuje kierować rozwojem szkieletu. Do czasu sklonowania owcy Dolly pozyskanie schematu DNA wilka workowatego z okazu muzealnego było kuszącą możliwością.
