Monetaryści wierzą w kontrolę podaży pieniądza, który wpływa do gospodarki przy jednoczesnym umożliwieniu reszcie rynku naprawienia się. W przeciwieństwie do tego, ekonomiści keynesiści uważają, że niespokojna gospodarka nadal pogrąża się w trendzie spadkowym, chyba że interwencja skłoni konsumentów do zakupu większej ilości towarów i usług.
Czym różnią się keynesiści i nowi keynesiści?
Dla modelu nowokeynesowskiego jest to okres, w którym ceny (i płace) są sztywne, podczas gdy w tradycji postkeynesowskiej jest to okres, w którym inwestycje są sztywne. … W przeciwieństwie do Keynesa, wersja nowokeynesowska zakłada niedoskonałą konkurencję ze sztywnymi cenami, co zapewnia brak neutralności wobec pieniądza.
Jaka jest główna różnica między ekonomią keynesowską a klasyczną?
Klasyczna ekonomia kładzie niewielki nacisk na wykorzystanie polityki fiskalnej do zarządzania zagregowanym popytem. Teoria klasyczna jest podstawą Monetaryzmu, który koncentruje się wyłącznie na zarządzaniu podażą pieniądza poprzez politykę pieniężną. Ekonomia keynesowska sugeruje, że rządy powinny stosować politykę fiskalną, zwłaszcza w czasie recesji.
Jaką politykę zgadzają się keynesiści i monetaryści?
Mówiąc wprost, monetaryzm jest równoległą wersją keynesowskiego zarządzania popytem. Podczas gdy keynesiści naiwnie wierzą, że wydatki rządowe są źródłem wzrostu gospodarczego, monetaryści w podobnie naiwny sposób wierzą, że tworzenie pieniądza na jego rzecz zwiększagospodarka.
Na czym polega problem z teorią keynesowską?
Problem z keynesizmem
W ujęciu keynesowskim zagregowany popyt niekoniecznie równa się zdolności produkcyjnej gospodarki; zamiast tego ma na nią wpływ wiele czynników i czasami zachowuje się nieregularnie, wpływając na produkcję, zatrudnienie i inflację.
