Według Derridy znaczenie znaku jest zawsze oderwane, zawsze bez żadnej kotwicy – pustka między podmiotem a tym, co chce wyrazić. … Derrida wywnioskował, że każdy znak spełnia dwie funkcje: „różnicującą” i „opóźniającą”. Podczas gdy jedno jest przestrzenne, drugie jest czasowe.
Co Derrida mówi o znakowaniu i zabawie konstrukcji?
Derrida twierdzi, że centrum ogranicza grę konstrukcji. W procesie oznaczania znak dla Derridy był zawsze „zrozumiany i zdeterminowany”. Dlatego istnieją dwa sposoby na wymazanie różnicy między znaczącym a znaczącym.
Jak Derrida analizuje?
Derrida zajmuje się strukturalizmem, rodzajem analizy, która rozumie poszczególne elementy języka i kultury jako osadzone w większych strukturach. Archetypowe przykłady strukturalizmu pochodzą od Ferdinanda de Saussure'a, który twierdził, że fonemy zyskują „wartość językową” poprzez wzajemne relacje.
Jak Derrida wyjaśnia znak i grę struktury w dyskursie nauki o człowieku?
Derrida wyjaśnia, że koncepcja struktury jest tak stara jak pojęcie episteme, ale nigdy nie była omawiana. … Derrida następnie postanawia nazwać centrum „transcendentalnym znaczącym”. Na koniec przedstawia samą istotę centrum, że ograniczając zabawę, opanowuje niepokój, do którego prowadzi swobodna gra.
Jaką koncepcję podajeDerrida?
Logocentryczna koncepcja prawdy i rzeczywistości jako istniejących poza językiem wywodzi się z kolei z głęboko zakorzenionych uprzedzeń w zachodniej filozofii, którą Derrida określa jako „metafizykę obecności”. Jest to tendencja do pojmowania podstawowych pojęć filozoficznych, takich jak prawda, rzeczywistość i bycie w kategoriach …