Jan Gösta Waldenström (17 kwietnia 1906 – 1 grudnia 1996) był szwedzkim lekarzem medycyny wewnętrznej, który jako pierwszy opisał chorobę noszącą jego imię, makroglobulinemia Waldenströma.
Kiedy odkryto makroglobulinemię Waldenstroma?
Gen został odkryty w 1993, podczas gdy cząsteczka zaprojektowana do jego wyłączania czaiła się na ławkach laboratoryjnych od późnych lat 90-tych. Treon prowadził badanie kliniczne inhibitora BTK Imbruvica u 63 wcześniej leczonych pacjentów z makroglobulinemią Waldenstroma.
Jak rzadko występuje makroglobulinemia Waldenstroma?
Makroglobulinemia Waldenstroma (WM) występuje rzadko, ze wskaźnikiem zapadalności około 3 przypadków na milion osób rocznie w Stanach Zjednoczonych. Każdego roku w Stanach Zjednoczonych diagnozuje się WM u około 1000 do 1500 osób.
Skąd nazwa Waldenstrom?
Te nieprawidłowe komórki wytwarzają nadmierne ilości IgM, rodzaju białka znanego jako immunoglobulina; nadprodukcja tego dużego białka jest powodem, dla którego stan ma swoją nazwę („makroglobulinemia”).
Czy WM jest dziedziczny?
Dziedzictwo . Odziedziczone geny wydają się odgrywać rolę przynajmniej u niektórych osób, które mają WM. Około 1 na 5 osób z WM ma bliskiego krewnego z WM lub pokrewną chorobą limfocytów B, taką jak MGUS lub niektóre rodzaje chłoniaka lub białaczki.
