Huia (Maori: [ˈhʉiˌa]; Heteralocha acutirostris) to wymarły gatunek akacji nowozelandzkiej, endemiczny dla Nowej Zelandii Północnej.
Dlaczego huia wymarło?
Badania genetyczne wskazują, że huia miała „umiarkowaną do wysokiej” historyczną populację 34 000 do 89 000 ptaków; prawdopodobnie wyższe osadnictwo przedludzkie. Drapieżnictwo przez wprowadzone ssaki i, w mniejszym stopniu, polowania na ludzi, były prawdopodobną przyczyną wyginięcia huia.
Gdzie był ostatni widziany huia?
Ostatnia potwierdzona obserwacja huia miała miejsce 28 grudnia 1907 w pasmach Tararua, również na północ od Wellington. Według New Zealand Birds Online prawdopodobnie kilku maruderów utrzymało się w latach dwudziestych.
Kiedy huia uznano za wymarłe?
Huia to ptak o wielkim znaczeniu kulturowym dla Maorysów, rdzennej ludności Nowej Zelandii. Cenili ptaka za jego duże, czarne pióra z białymi końcówkami. Z powodu europejskiego szaleństwa mody ptak został uznany za wymarły w latach dwudziestych.
Co oznacza huia w języku Maorysów?
: ptak (Neomorpha acutirostris lub Heteralocha acutirostris) spokrewniony ze szpakami, ograniczony do małego regionu w górach Nowej Zelandii i posiadający czarne pióra ogona z białymi końcówkami ceniony przez wodzów maoryskich i noszony jako insygnia rangi.
