Marcel był pierwszym zwolennikiem tego, co stało się główną zasadą egzystencjalną Sartre'a: Jestem swoim ciałem. Dla Marcela ciało nie ma wartości instrumentalnej, ani nie jest po prostu częścią lub rozszerzeniem jaźni. Zamiast tego, jaźń nie może zostać wykorzeniona z ciała.
Co ma na myśli Marcel, mówiąc „Jestem moim ciałem”?
W związku z tym niepoprawne jest rozumienie ucieleśnienia w kategoriach własności lub mówienie, że ludzie „posiadają” swoje ciała jako narzędzia; trafniej jest powiedzieć, że „jestem moim ciałem”, przez co Marcel miał na myśli że nie można patrzeć na swoje ciało jak na przedmiot lub jako problem do rozwiązania, ponieważ logiczne oddzielenie…
Jaka jest filozofia Marcela?
Gabriel Marcel (1889–1973) był filozofem, krytykiem teatralnym, dramatopisarzem i muzykiem. Nawrócił się na katolicyzm w 1929 roku, a jego filozofia została później opisana jako „chrześcijański egzystencjalizm” (najsłynniej w książce „Egzystencjalizm to humanizm” Jeana-Paula Sartre'a) termin, który początkowo popierał, ale później odrzucił..
Jakie są dwa rodzaje odbicia Marcela?
Dla Marcela, jak twierdzą Jay i Ryan, filozoficzna refleksja jest przede wszystkim aktem poświęcenia czasu na zastanowienie się nad sensem i celem życia. Według Marcela istnieją dwa rodzaje refleksji filozoficznej, a mianowicie refleksja pierwotna i refleksja wtórna.
Kim jest Gabriel Marcel i jaki jest jego wkład wfilozofia?
Gabriel Honoré Marcel (7 grudnia 1889 – 8 października 1973) był francuskim filozofem, dramatopisarzem, krytykiem muzycznym i czołowym chrześcijańskim egzystencjalistą. Twórca kilkunastu książek i co najmniej trzydziestu sztuk teatralnych Marcel koncentruje się na walce współczesnej jednostki w technologicznie odczłowieczającym społeczeństwie.
