Przerwa osłuchowa, znana również jako przerwa cicha, to okres wyciszenia lub braku dźwięków Korotkowa podczas ręcznego pomiaru ciśnienia krwi. Jest to związane ze zmniejszonym przepływem krwi obwodowej spowodowanym zmianami fali tętna.
Kiedy pojawia się przerwa osłuchowa?
Wspólna przerwa osłuchowa pojawia się w drugiej fazie szmeru. Chociaż rozpoznano klinicznie rok po wprowadzeniu przez Korotkowa metody słuchowej (1906), kliniczne znaczenie szczeliny osłuchowej nie zostało rozpoznane aż do 1917, kiedy Cook i Taussig podkreślili potrzebę wstępnego badania palpacyjnego tętna.
Jak możesz zapobiegać lukom osłuchowym?
Aby uniknąć przeoczenia szczeliny osłuchowej, tętnica promieniowa powinna być wyczuwana podczas gdy ciśnienie w mankiecie jest gwałtownie zwiększane do poziomu 30 mmHg powyżej zaniku tętna, a następnie osłuchiwanie dźwięków Korotkowa podczas powolnego opróżniania mankietu z ciśnieniem 2-3 mmHg/sekundę [2].
Gdzie jest luka osłuchowa?
Przerwa osłuchowa, francuska „le trou auscultatoire”, to okres absolutnej lub względnej ciszy, który można czasem znaleźć podczas słuchania nad tętnicą podczas opróżniania mankietu do pomiaru ciśnienia krwi; zwykle zaczyna się w zmiennym punkcie poniżej ciśnienia skurczowego i trwa od 10 do 50 mm. rtęci.
Co to jest luka oscylacyjna?
Nowy marker kliniczny„Luka oscylacyjna (OG)”, którą można nazwać tak od „luki Tahlawi”, pierwszego, który ją przepisał, odkryto, że zwiększa się wraz z postępem miażdżycy tętnic. Stąd luka ta może przewidywać choroby miażdżycowe układu sercowo-naczyniowego, niezależnie od obecności nadciśnienia [7].
