Teodycea oznacza usprawiedliwienie Boga. Ma odpowiedzieć na pytanie, dlaczego dobry Bóg pozwala na manifestację zła, rozwiązując w ten sposób problem zła.
Jaka jest prosta definicja teodycei?
Teodycea jest próbą usprawiedliwienia lub obrony Boga w obliczu zła poprzez odpowiedź na następujący problem, który w swojej najbardziej podstawowej formie zawiera następujące założenia: Bóg jest cały dobry i wszechmocny (a zatem wszechwiedzący). Wszechświat/stworzenie zostało stworzone przez Boga i/lub istnieje w przygodnej relacji z Bogiem.
Czym jest teodyce w religii?
Teodycea jest religijną odpowiedzią na problem bólu i cierpienia. Zostało ono zdefiniowane przez Johna Hicka jako „próba pogodzenia nieograniczonej dobroci wszechmocnego Boga z rzeczywistością zła”.
Jaka jest definicja dzieciaka w teodyce?
Fakty z Encyklopedii dla dzieci. Teodyce to gałąź teologii, która stara się wyjaśnić, dlaczego Bóg, który jest postrzegany jako wszechmiłujący, wszechwidzący i wszechmocny, pozwala na istnienie zła. Słowo to pochodzi od greckich słów oznaczających Bóg i Sąd, a więc oznacza sąd Boży.
Czym jest teodyce w socjologii?
Teodycea próby skonstruowania i poradzenia sobie z tym, jak działają systemy wierzeń. To nakreśli teologiczne przyczyny istnienia Boga i zła w społeczeństwie.