Nakłucie klatki piersiowej powinno być wykonywane diagnostycznie za każdym razem, gdy nadmiar płynu ma nieznaną etiologię. Może być wykonywany leczniczo, gdy objętość płynu powoduje istotne objawy kliniczne. Zazwyczaj diagnostyczna torakocenteza to niewielka objętość (pojedyncza strzykawka o pojemności 20–30 cm3).
Jakie są wskazania do torakocentezy?
Wskazania – Wskazaniem do dużego nakłucia klatki piersiowej jest duszność spowodowana umiarkowanym lub dużym wysiękiem opłucnowym potwierdzonym badaniem fizykalnym i radiografii klatki piersiowej.
Kiedy potrzebujesz nakłucia klatki piersiowej?
Wskazania do nakłucia klatki piersiowej
Nakłucie klatki piersiowej jest wskazane w przypadku każdego niezdiagnozowanego wysięku opłucnowego. W przypadkach, w których etiologię wysięku można racjonalnie wywnioskować na podstawie okoliczności klinicznych (np. zastoinowa niewydolność serca), zabieg można odroczyć i zaobserwować odpowiedź na terapię.
Na jakim poziomie wykonuje się torakocentezę?
W celu zminimalizowania potencjalnego uszkodzenia przepony, najniższy zalecany poziom dla wykonania torakocentezy to pomiędzy ósmym a dziewiątym żebrem (ósma przestrzeń międzyżebrowa). Zaznacz miejsce wkłucia igły, mocno naciskając długopis lub nasadkę długopisu na skórze, tworząc wgłębienie, które pozostanie po zmyciu atramentu.
Kiedy torakocenteza jest przeciwwskazana?
Względne przeciwwskazania do diagnostyki torakocentezy obejmują małą objętość płynu (< 1cm grubości na bocznej błonie odleżynowej), skaza krwotoczna lub ogólnoustrojowa antykoagulacja, wentylacja mechaniczna i choroba skóry nad proponowanym miejscem nakłucia.