Apokopą jest utrata jednego lub więcej dźwięków na końcu słowa. Dźwiękami tymi mogą być samogłoski, spółgłoski lub sylaby. Apokopy można używać z przymiotnikami, rodzajnikami nieokreślonymi, przymiotnikami nieokreślonymi i zaimkami oraz rzeczownikami używanymi jako tytuły, po których występują rzeczowniki własne.
Czym jest apokopia w fonologii?
W fonologii apokopia (/əˈpɒkəpi/) to utrata (elizja) ostatniej samogłoski w słowie. W szerszym znaczeniu może odnosić się do utraty jakiegokolwiek końcowego dźwięku (w tym spółgłosek) ze słowa.
Czym jest apokopa w języku?
Gdy ostatnia część lub sylaba słowa jest odcięta, nazywa się to apokopą. Słowo „zdjęcie” to apokopia „fotografii”. Podczas gdy niektóre apokopy pojawiają się w mowie po prostu ze względu na sposób, w jaki osoba wymawia słowo - na przykład mówiąc mos zamiast większości - większość z nich działa bardziej jak pseudonimy dla dłuższych słów.
Co oznacza apokopia po hiszpańsku?
Hiszpańska skrócona forma słowa
Apocope to pominięcie niektórych liter na końcu słowa. Może być stosowany do różnych rodzajów słów, na przykład przymiotników, przysłówków, liczb i rzeczowników. Oto kilka przykładów: bueno → buen: buen día.
Co to jest omdlenie w językoznawstwie?
W fonologii omdlenie (/ˈsɪŋkəpi/; ze starożytnej greki: συγκοπή, romanizowana: sunkopḗ, dosł. „cięcie”) oznacza utratę jednego lub więcej dźwięków z wnętrza słowa, szczególnieutrata nieakcentowanej samogłoski. … Jego przeciwieństwem, w którym dodawane są dźwięki, jest epenteza.
