Służący na kontrakty to osoby, które targowały swoją pracę na okres czterech do siedmiu lat w zamian za przejście do Nowego Świata. W XVII wieku słudzy z umową umową stanowili masę angielskich imigrantów do kolonii Chesapeake i odgrywali kluczową rolę w rozwoju gospodarki tytoniowej.
Jak wyglądało życie służbowego sługi w XVII-wiecznej Ameryce?
Służący zwykle pracowali od czterech do siedmiu lat w zamian za opłatę za przejazd, pokój, wyżywienie, zakwaterowanie i wolność. Chociaż życie sługi będącego na dług indentyfikacyjny było surowe i restrykcyjne, nie było to niewolnictwo. Istniały przepisy, które chroniły niektóre z ich praw.
Jakie były role sług kontraktowych?
Obowiązki. Niektórzy słudzy na kontraktach służyli jako kucharzy, ogrodników, gospodyń domowych, pracowników terenowych lub robotników ogólnych; inni nauczyli się konkretnych zawodów, takich jak kowalstwo, tynkowanie i murarstwo, które mogli później zmienić w karierę.
W jaki sposób służba indentyfikacyjna wykazała potrzebę wolności?
Jak umiłowani słudzy okazywali zamiłowanie do wolności? Niektórzy z nich uciekli lub byli nieposłuszni swoim panom. Jeśli chodzi o tolerancję religijną, purytanie: widzieli tylko swoją wiarę jako prawdę.
Co robili słudzy kontraktowi w Ameryce Kolonialnej?
Umowione sługi w kolonialnej Wirginii. Służący na umową byli mężczyznamioraz kobiety, które podpisały kontrakt (znany również jako kontrakt lub przymierze), na mocy którego zgodziły się pracować przez określoną liczbę lat w zamian za transport do Wirginii, a po przyjeździe żywność, odzież i schronisko.
