Pasywacja aluminium pozwala na wykorzystanie tego niezwykle plastycznego materiału w wielu różnych kontekstach. W przeciwieństwie do stali nierdzewnej, aluminium nie ma naturalnie ochrony przed korozją. Z tego powodu we wszystkich przypadkach konieczna jest pasywacja indukowana.
Jak pasywacja wpływa na aluminium?
Podczas pasywacji reakcja chemiczna z materiałem podstawowym tworzy zewnętrzną warstwę materiału osłony. Ten materiał osłony jest nakładany jako mikropowłoka. W przypadku aluminium ta reakcja może być utlenianiem lub procesem chemicznym znanym jako anodowanie.
Jakie metale można pasywować?
Konwersja chromianów jest powszechnym sposobem pasywacji nie tylko aluminium, ale także stopów cynku, kadmu, miedzi, srebra, magnezu i cyny. Anodowanie to proces elektrolityczny, w którym powstaje grubsza warstwa tlenku. Powłoka anodowa składa się z uwodnionego tlenku glinu i jest uważana za odporną na korozję i ścieranie.
Jak rozpoznać, czy metal został pasywowany?
Inżynierowie mogą korzystać z różnych testów, aby ocenić stan pasywny części i ogólną odporność na korozję, w tym:
- Testowanie mgły solnej. Test w komorze solnej jest jednym z najczęstszych testów odporności na korozję. …
- Cykliczne badanie korozji lub wilgotności. …
- Testowanie siarczanu miedzi. …
- Test Ferroksylowy. …
- Kiedy pasywacja nie wystarczy.
Czy pasywacja jest konieczna?
Pasywacja jest konieczna w celu usunięcia osadzonych zanieczyszczeń i przywrócenia części do oryginalnych specyfikacji dotyczących korozji. Chociaż pasywacja może poprawić odporność na korozję niektórych stopów stali nierdzewnej, nie eliminuje niedoskonałości, takich jak mikropęknięcia, zadziory, przebarwienia i osady tlenków.
