Dyskryminacja cenowa trzeciego stopnia ma miejsce gdy firma pobiera inną cenę dla różnych grup konsumentów. Na przykład teatr może podzielić kinomanów na seniorów, dorosłych i dzieci, z których każdy płaci inną cenę za oglądanie tego samego filmu. Ta dyskryminacja jest najczęstsza.
Jakie są trzy warunki wymagane do dyskryminacji cenowej trzeciego stopnia?
Trzy czynniki, które muszą być spełnione, aby doszło do dyskryminacji cenowej: firma musi mieć władzę rynkową, firma musi być w stanie rozpoznać różnice w popycie i musi mieć możliwość zapobieżenia arbitrażowi lub odsprzedaży produktu.
Dlaczego w Monopoly dyskryminacja cenowa trzeciego stopnia?
Dyskryminacja trzeciego stopnia jest powiązana bezpośrednio z chęcią i zdolnością konsumentów do płacenia za towar lub usługę. Oznacza to, że pobierane ceny mogą mieć niewielki lub żaden związek z kosztami produkcji. Rynek dzieli się zwykle na dwa sposoby: według czasu lub geografii.
Co to jest dyskryminacja cenowa trzeciego stopnia w transporcie?
Przy dyskryminacji cenowej trzeciego stopnia będzie istnieć pewna ilość nadwyżki konsumenta, ponieważ różne ceny nie są dla wszystkich, ale dla grupy jako całości. Niemniej jednak utworzenie dodatkowych klas taryfowych w celu zmniejszenia nadwyżki konsumenta ostatecznie pozwala liniom lotniczym na zwiększenie przychodów.
Jakie firmy używajądyskryminacja cenowa?
Branże, które powszechnie stosują dyskryminację cenową, to branża turystyczna, farmaceutyczna, rozrywkowa i telekomunikacyjna. Przykłady form dyskryminacji cenowej obejmują kupony, rabaty wiekowe, rabaty zawodowe, zachęty dla handlu detalicznego i ustalanie cen w oparciu o płeć.
