Instrukcja dwuwarunkowa to instrukcja łącząca instrukcję warunkową z jej odwrotnością. Tak więc jeden warunek jest prawdziwy wtedy i tylko wtedy, gdy drugi również jest prawdziwy. Często używa słów „jeśli i tylko wtedy” lub skrótu „iff”. Używa podwójnej strzałki, aby przypomnieć, że warunek musi być prawdziwy w obu kierunkach.
Jaki jest przykład dwuwarunkowej instrukcji?
Przykłady instrukcji dwuwarunkowych
Wielokąt ma tylko cztery boki wtedy i tylko wtedy, gdy wielokąt jest czworokątem. Wielokąt jest czworokątem wtedy i tylko wtedy, gdy wielokąt ma tylko cztery boki. Czworokąt ma cztery przystające boki i kąty wtedy i tylko wtedy, gdy czworokąt jest kwadratem.
Co można zapisać jako dwuwarunkowe stwierdzenie?
' Oświadczenia dwuwarunkowe to zdania prawdziwe, które łączą hipotezę i wniosek ze słowami kluczowymi „jeśli i tylko wtedy. Na przykład, zdanie przyjmie następującą formę: (hipoteza) wtedy i tylko wtedy, gdy (wniosek). Moglibyśmy też napisać to w ten sposób: (wniosek) wtedy i tylko wtedy, gdy (hipoteza).
Czym różni się instrukcja dwuwarunkowa od instrukcji warunkowej?
Jako rzeczowniki różnica między warunkowym a dwuwarunkowym. czy warunkowy jest (gramatyka) zdaniem warunkowym; stwierdzenie, które zależy od tego, czy warunek jest prawdziwy lub fałszywy, podczas gdy dwuwarunkowe jest (logiczne) "jeśli i tylko wtedy" warunkowegdzie prawdziwość każdego terminu zależy od prawdziwości drugiego.
Jaka jest dwuwarunkowość P → Q?
Dwuwarunkowe stwierdzenie „p wtedy i tylko wtedy, gdy q”, oznaczone p⇔q, jest prawdziwe, gdy zarówno p, jak i q mają tę samą wartość prawdy, aw przeciwnym razie jest fałszywe. Czasami jest skracany jako „p iff q”. Jego tabelę prawdy przedstawiono poniżej. … Do zdefiniowania nowego pojęcia często stosuje się dwuwarunkowe stwierdzenie.
