Zwolennicy leseferyzmu wierzą, że rząd nie powinien ingerować w gospodarkę poza ochroną praw własności prywatnej i utrzymaniem pokoju. Zwolennicy ci twierdzą, że jeśli rząd reguluje gospodarkę, zwiększa koszty i ostatecznie bardziej szkodzi społeczeństwu niż pomaga.
Kto wierzy w politykę leseferyzmu?
Poznaj ekonomię wolnorynkową, którą w XVIII wieku opowiadał Adam Smith (ze swoją metaforą „niewidzialnej ręki”), a w XX wieku F. A. Hayek. Laissez-faire, (po francusku: „pozwól zrobić”) polityka minimalnej ingerencji rządu w sprawy gospodarcze jednostek i społeczeństwa.
Jak leseferyzm wpłynął na gospodarkę?
Gospodarka laissez-faire daje firmom więcej przestrzeni i autonomii w stosunku do przepisów i regulacji rządowych, co utrudniłoby prowadzenie działalności biznesowej. Takie środowisko sprawia, że firmy bardziej opłacalne są do podejmowania ryzyka i inwestowania w gospodarkę.
Kto miał postawę leseferystyczną?
Laissez faire był popularną teorią w polityce i ekonomii XIX wieku i jest ściśle związany z fizjokratami francuskimi z końca XVIII wieku. W tamtym czasie wielu francuskich ekonomistów uważało, że król powinien zostawić biznesy w spokoju i nie regulować ich.
Kiedy laissez-faire było używane w USA?
Laissez faire osiągnęło swój szczyt w latach 70. XIX wieku w epoce industrializacji jakoAmerykańskie fabryki działały z wolną ręką. Pojawiła się jednak sprzeczność, gdy konkurencyjne firmy zaczęły się łączyć, co skutkowało zmniejszeniem konkurencji.
