Podczas I wojny światowej, amerykańskie laboratorium badania broni chemicznej badające związki arsenu jako potencjalne gazy bojowe opracowało silny środek parzący, nazwany później „Lewizytem” na cześć dyrektora grupy badawczej. Oczyszczony lewizyt jest bezbarwną, oleistą cieczą w temperaturze pokojowej o słabym zapachu przypominającym geranium.
Kto stworzył lewisite?
Philip Reiss, 79 lat, ze zdjęciem swojego dziadka, Winford Lee Lewis, wynalazcy chemicznego środka bojowego lewizytu.
Jak powstaje lewizyt?
Związek jest przygotowywany przez dodanie trichlorku arsenu do acetylenu w obecności odpowiedniego katalizatora : AsCl3 + C 2H2 → ClCHCHAsCl2 (lewizyt) Lewizyt, podobnie jak inne chlorki arsenu, hydrolizuje w wodzie tworząc chlorowodór kwas i tlenek chlorowinyloarsenowy (mniej skuteczny środek do tworzenia pęcherzy):
Z czego składa się lewisite?
Środki musztardowe mogą składać się ze związków na bazie siarki lub azotu, podczas gdy lewizyt składa się z arszenu. Iperyt siarkowy był związkiem szeroko stosowanym podczas I wojny światowej, najpierw przez Niemców, a później przez aliantów.
Co oznacza lewizyt?
Lewisite to rodzaj bojowego środka chemicznego. Ten rodzaj środka nazywany jest środkiem parzącym lub tworzącym pęcherze, ponieważ w kontakcie powoduje powstawanie pęcherzy na skórze i błonach śluzowych. Lewizyt jest oleistą, bezbarwną cieczą w swoimczysta forma i może wydawać się bursztynowa do czarnej w swojej nieczystej formie.
