Oczy: podrażnienie, ból, obrzęk i łzawienie mogą wystąpić przy kontakcie. Drogi oddechowe: katar, kichanie, chrypka, zakrwawiony nos, ból zatok, duszność i kaszel. Przewód pokarmowy: biegunka, nudności i wymioty. Układ sercowo-naczyniowy: może wystąpić „wstrząs lewisytowy” lub niskie ciśnienie krwi.
Kiedy lewizyt wchodzi w kontakt ze skórą pacjenta?
Odsłonięcie skóry: Lewisite powoduje natychmiastowy kłujący ból; zaczerwienienie (rumień) w ciągu 15 do 30 minut, z bólem i swędzeniem przez 24 godziny; i pęcherze (pęcherze) w ciągu 12 godzin, z bólem przez 2 do 3 dni.
Z czym reaguje lewisite?
Lewizyt reaguje z metalami, tworząc gazowy wodór. Jest palny, ale trudno się zapalić.
Jakie są najczęściej spotykane efekty kliniczne występujące w przypadku narażenia na iperyt siarkowy?
Po ekspozycji, najczęściej spotykane skutki kliniczne obejmują skórne (rumień skóry i pęcherze), oddechowe (zapalenie gardła, kaszel, duszność), oczne (zapalenie spojówek i oparzenia) oraz przewodu pokarmowego (nudności i wymioty).
Który z poniższych jest przykładem środka blistrowego?
Środki blistrowe to substancje chemiczne, które mogą uszkodzić skórę, oczy i płuca. Niektóre przykłady środków tworzących pęcherze obejmują lewizyt, iperyt azotowy i iperyt siarkowy. Musztarda siarkowa (środek musztardowy) bierze swoją nazwę od żółtobrązowego koloru oleistej cieczy i jejzapach musztardy (lub czosnku).
