Zaburzenie pozorowane nałożone na inną osobę (wcześniej nazywane zespołem Munchausena przez pełnomocnika) ma miejsce, gdy ktoś fałszywie twierdzi, że inna osoba ma fizyczne lub psychiczne objawy choroby lub powoduje obrażenia lub choroba u innej osoby z zamiarem oszukania innych.
Jaki jest przykład zaburzenia pozorowanego?
Przykładem psychologicznego zaburzenia sztucznego jest naśladowanie zachowań typowych dla chorób psychicznych, takich jak jak schizofrenia. Osoba może wyglądać na zdezorientowaną, wydawać absurdalne stwierdzenia i zgłaszać halucynacje (doświadczenie odczuwania rzeczy, których nie ma; na przykład słyszenie głosów).
Jak powszechne jest sztuczne zamieszanie narzucane innym?
Na szczęście jest to rzadkie (2 na 100 000 dzieci). FDIA najczęściej występuje w przypadku matek – chociaż może się też zdarzyć w przypadku ojców – którzy celowo krzywdzą lub opisują nieistniejące objawy u swoich dzieci, aby zwrócić uwagę rodziny kogoś, kto jest chory.
Jakie są dwa rodzaje zaburzeń pozorowanych?
W Podręczniku Diagnostyki i Statystyki Zaburzeń Psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, wydanie piąte (DSM-5), zaburzenie sztuczne dzieli się na 2 typy: Zaburzenie pozorowane narzucone sobie . Zaburzenie pozorowane narzucone innemu (wcześniej zamieszanie pozorowane przez pełnomocnika)
Jak leczy się sztuczne zaburzenie?
Terapia rozmowa (psychoterapia)i terapia behawioralna może pomóc kontrolować stres i rozwijać umiejętności radzenia sobie. Jeśli to możliwe, można również zasugerować terapię rodzinną. Można również zająć się innymi zaburzeniami zdrowia psychicznego, takimi jak depresja. Leki.
