Im większa masa cząsteczkowa, tym dłuższa cewka i wolniejsza cząsteczka. Tak więc elektroforeza + SDS rozdziela się na podstawie masy cząsteczkowej, a nie na podstawie ładunku natywnego. Ważna uwaga: Białka o tej samej długości zwykle nie mogą być rozdzielone przez elektroforezę żelową + SDS.
Jak oddzielić białka o tej samej masie cząsteczkowej?
Wirowanie, elektroforeza i chromatografia to najpowszechniejsze techniki oczyszczania i analizy białek. Wirowanie oddziela białka na podstawie ich szybkości sedymentacji, na którą ma wpływ ich masa i kształt.
Które techniki rozdzielają białka na podstawie ładunku?
Białka można rozdzielić na podstawie ich ładunku netto za pomocą chromatografii jonowymiennej. Jeśli białko ma dodatni ładunek netto przy pH 7, zwykle wiąże się z kolumną kulek zawierających grupy karboksylanowe, podczas gdy białko naładowane ujemnie nie (Rysunek 4.4).
Która z poniższych technik najlepiej nadaje się do rozdzielania białek na podstawie masy cząsteczkowej?
Metody chromatograficzne oparte na podziale są bardzo skuteczne w separacji i identyfikacji małych cząsteczek, takich jak aminokwasy, węglowodany i kwasy tłuszczowe. Jednak chromatografie powinowactwa (tj. chromatografia jonowymienna) są bardziej skuteczne w rozdzielaniu makrocząsteczek jako kwasów nukleinowych i białek.
Jaki typ kolumnychromatografia rozdziela białka na podstawie masy cząsteczkowej?
Chromatografia z filtracją żelową (GF) oddziela białka wyłącznie na podstawie wielkości cząsteczek. Separacja jest osiągana przy użyciu porowatej matrycy, do której cząsteczki, ze względów sterycznych, mają różne stopnie dostępu – tj. mniejsze cząsteczki mają większy dostęp, a większe są wykluczone z matrycy.
