Kapsyd składa się z mniejszych składników białkowych zwanych kapsomerami. Kombinacja kapsydu + genomu nazywana jest nukleokapsydem. Wirusy mogą również posiadać dodatkowe składniki, z których najczęstszym jest dodatkowa warstwa błoniasta otaczająca nukleokapsyd, zwana kopertą.
Czy wirusy mają zewnętrzną membranę?
Oprócz kapsydu, niektóre wirusy mają również zewnętrzną błonę lipidową znaną jako otoczka, która otacza cały kapsyd. Wirusy z otoczką nie dostarczają instrukcji dotyczących lipidów otoczki. Zamiast tego „pożyczają” łatkę z błon żywiciela w drodze poza komórkę.
Czy wszystkie wirusy mają zewnętrzną błonę lub otoczkę?
Nie wszystkie wirusy mają koperty. Otoczki zazwyczaj pochodzą z części błon komórek gospodarza (fosfolipidy i białka), ale zawierają pewne wirusowe glikoproteiny. Mogą pomóc wirusom uniknąć układu odpornościowego gospodarza.
Czy wirus przyłącza się do komórki gospodarza?
Podczas przyłączania i penetracji wirus przyczepia się do komórki gospodarza i wstrzykuje do niej swój materiał genetyczny. Podczas powlekania, replikacji i składania wirusowy DNA lub RNA włącza się do materiału genetycznego komórki gospodarza i pobudza ją do replikacji genomu wirusa.
Z czego wykonane są kapsomery?
Wirion składa się z rdzenia kwasu nukleinowego, zewnętrznego białkapowłokę lub kapsyd, a czasami zewnętrzną otoczkę wykonaną z błon białkowych i fosfolipidowych pochodzących z komórki gospodarza. Kapsyd składa się z podjednostek białkowych zwanych kapsomerami. Wirusy mogą również zawierać dodatkowe białka, takie jak enzymy.
