W Biblii Króla Jakuba tekst brzmi: „A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas (a my widzieliśmy Jego chwałę, chwałę jako jednorodzonego Ojca) pełne łaska i prawda. New International Version tłumaczy ten fragment jako: Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas.
Kim jest Słowo, które stało się ciałem?
Słowo było u Boga, a Słowo było Bogiem”. Kilka wersetów później Jan mówi nam: „Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas”. Wreszcie, Jan, umiłowani uczniowie, świadczy, że był tym, który ujrzał Słowo i daje świadectwo pełnej chwale Słowa.
Kto przyszedł od Ojca pełen łaski i prawdy?
W Jezus widzimy idealną równowagę łaski i prawdy. „A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas, a my widzieliśmy Jego chwałę, chwałę jednorodzonego Ojca, pełną łaski i prawdy” (Jan 1,14). Słowo „zamieszkało”, jak w Słowie lub Jezusie mieszkającym pośród nas, ma historię w Starym Testamencie.
Co mówi Jan 1 29?
W Biblii Króla Jakuba tekst brzmi: Następnego dnia Jan widzi Jezusa przychodzącego do niego i mówi: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.
Nie dawaj psom tego, co święte?
Spójrzmy na ten werset w nieco szerszym kontekście: „Nie dawaj psom tego, co święte; ani nie rzucaj swoich pereł przed świnie, aby onepodeptajcie ich pod nogami, obróćcie się i rozerwijcie na strzępy” (Mt 7:6). Tutaj mamy psy, perły, świnie i kogoś rozszarpanego na strzępy.
