Ikonoskop był wczesną elektroniczną kamerą używaną do skanowania obrazu do transmisji telewizyjnej. Żadne inne praktyczne urządzenie do skanowania telewizyjnego wcześniej nie było całkowicie elektroniczne, chociaż niektóre, jak np. płyta Nipkowa, łączyły elementy elektroniczne z mechanicznymi.
Dlaczego ikonoskop był tak ważny?
Ikonoskop produkował znacznie silniejszy sygnał niż wcześniejsze konstrukcje mechaniczne i mógł być używany w każdych dobrze oświetlonych warunkach. Był to pierwszy w pełni elektroniczny system, który zastąpił wcześniejsze kamery, które wykorzystywały specjalne reflektory lub obracające się dyski do przechwytywania światła z jednego bardzo jasno oświetlonego punktu.
Kto opracował ikonoskop?
lampy elektronowe
Zworykin (Ikonoskop) w 1924 i Philo T. Farnsworth (The Image Dissector) w 1927. Te wczesne wynalazki zostały wkrótce zastąpione przez seria ulepszonych lamp, takich jak Orthicon, Image Orthicon i Vidicon. Działanie tubusu kamery opiera się na…
Kiedy opatentowano ikonoskop?
Pracując dla Westinghouse, Zworykin opatentował swój pierwszy tubus kamery telewizyjnej w 1923 r., a odbiornik telewizyjny kineskopowy w 1924 r. W 1929 r. zaczął pracować dla RCA jako dyrektor ds. badań elektronicznych w jej laboratorium w Camden w stanie New Jersey. Udoskonalił swój kineskop kamery telewizyjnej, a następnie opatentował ikonoskop w 1931.
Kto wynalazł tubus do ikonoskopu?
Jeden zczołową postacią w złożonej historii telewizji jest Vladimir Zworykin (1889-1982), który wynalazł „ikonoskop”, „kinemaskop” i „zasadę przechowywania”, które stały się podstawą telewizji jakie znamy.