Długie domy zostały zbudowane przez mężczyzn, ale były własnością kobiet. W miesiącach letnich mężczyźni podróżowali na wyprawach myśliwskich mieszkając w tymczasowych schronieniach w kształcie piramid lub kopuł, zwanych wigwamami (wetu). … Wokół wigwamu owinięto liny, aby utrzymać korę wiązu na miejscu.
Do czego były używane wigwamy?
Wigwamy to dobre domy dla ludzi, którzy przebywają w tym samym miejscu przez wiele miesięcy. Większość algonkińskich Indian mieszkała razem w zasiedlonych wioskach w sezonie rolniczym, ale zimą każda grupa rodzinna przenosiła się do własnego obozu łowieckiego. Wigwamy nie są przenośne, ale są małe i łatwe do zbudowania.
Co plemię Mohawków używało jako schronienia?
Ludzie Mohawków mieszkali w wioskach longhouses, które były dużymi budynkami o konstrukcji drewnianej, pokrytymi korą wiązów. Jeden dom Mohawków mógł mieć sto stóp długości i mieszkał w nim cały klan – nawet 60 osób! Dziś długie domy są używane tylko do celów ceremonialnych.
Które plemiona indiańskie używały wigwamów?
Plemię Wampanoag użyło słowa wetu dla tych struktur. Zakrzywione powierzchnie wigwamu czyniły z nich idealne schronienie w wielu różnych klimatach, a nawet w najgorszych warunkach pogodowych. Aby zbudować wigwam, rdzenni Amerykanie zwykle zaczynali od ramy z łukowatymi słupami, które zwykle były wykonane z drewna.
Dlaczego rdzenni Amerykanie mieszkali w wigwamach?
Wigwam był generalnie używany jako schronienie przez rdzennych plemion indiańskich, które żyły wokół Wielkich Jezior i Wschodniego Wybrzeża, które miały dostęp do kory brzozowej z obfitych lasów i lasów na swoich terytoriach, aby umożliwić im budowanie wigwamów.
