Dzięki Renaissance można wypróbować nowe procedury na przestępcach. Pierwszą zarejestrowaną litotomię nadłonową przeprowadził Pierre Franco w 1561. W 1874 roku Bigelow opracował litotryt, który został wprowadzony do pęcherza w znieczuleniu (tzw. „litholopaxy”). Young jako pierwszy zgłosił ureteroskopię (1929).
Kto wynalazł litotomię?
Ammonius, który praktykował litotomię w Aleksandrii około 200 rpne, ukuł termin litotomia i nabył przydomek Lithotomus z instrumentu, który opracował do rozdrabniania kamieni zbyt dużych, aby przejść przez małe nacięcie krocza.
Dlaczego nazywa się to litotomią?
Odniesienia do stanowiska zostały znalezione w niektórych z najstarszych znanych dokumentów medycznych, w tym w wersjach przysięgi Hipokratesa (patrz litotomia); pozycja jest nazwana na cześć starożytnej procedury chirurgicznej usuwania kamieni nerkowych i kamieni pęcherza moczowego przez krocze.
Jak leczono kamienie nerkowe w XIX wieku?
Jedyną możliwą definitywną terapią do początku XIX wieku była chirurgia rzeczywiście: litotomia lub „cięcie kamienia”. Artykuł dr Civiale z 1835 r. jest porównaniem tego „starego” sposobu chirurgicznego usuwania drogą kroczową w porównaniu z nową „litotrypcją” za pomocą narzędzia przezcewkowego.
Jak ludzie przechodzili przez kamienie w XIX wieku?
Na początku XVIII wieku jeden mężczyzna podobno wbił gwóźdźprzez jego penisa, a następnie użył młotka kowala, aby rozbić kamień, aż kawałki były wystarczająco małe, aby przejść przez cewkę moczową.
