Okres Edo lub okres Tokugawa to okres między 1603 a 1867 rokiem w historii Japonii, kiedy Japonia była pod rządami szogunatu Tokugawa i 300 regionalnych daimyo tego kraju.
Z czego znany jest okres Edo?
Okres Tokugawy, zwany także okresem Edo (1603–1867), ostatni okres tradycyjnej Japonii, czas wewnętrznego pokoju, stabilności politycznej i wzrostu gospodarczego pod szogunat (dyktatura wojskowa) założony przez Tokugawę Ieyasu.
Jak okres Edo wpłynął na Japonię?
Pomimo izolacji, handel krajowy i produkcja rolna nadal się poprawiają. W okresie Edo, a zwłaszcza w erze Genroku (1688-1703), rozkwitła kultura popularna. Nowe formy sztuki, takie jak kabuki i ukiyo-e, stały się bardzo popularne, zwłaszcza wśród mieszkańców miasta.
Jak wyglądało życie w okresie Edo?
Społeczeństwo Edo było bardzo zurbanizowane. Moda miejska rozprzestrzeniła się poza Edo, a ludzie przyjeżdżali ze wsi w poszukiwaniu pracy w czasie leniwego sezonu rolniczego lub w trudnych czasach. Japonia stała się na tyle zamożna w okresie Edo, że wielu Japończyków było w stanie przestawić się z jedzenia dwóch posiłków na trzy posiłki dziennie.
Co najlepiej opisuje okres Edo?
Wyłaniając się z chaosu okresu Sengoku, okres Edo charakteryzował się wzrostem gospodarczym, ścisłym porządkiem społecznym, izolacjonistyczną polityką zagraniczną, stabilną populacją, wiecznym pokojem,i popularne korzystanie ze sztuki i kultury.
