Środki bakteriostatyczne (np. chloramfenikol, klindamycyna i linezolid) są skutecznie stosowane w leczeniu zapalenia wsierdzia, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i zapalenia szpiku – wskazań, które często uważa się za wymagające działania bakteriobójczego.
Dlaczego lekarz przepisałby leczenie bakteriostatyczne a bakteriobójcze?
Leki przeciwbakteryjne mogą mieć działanie bakteriostatyczne lub bakteriobójcze w interakcji z docelowymi bakteriami. Leki bakteriostatyczne powodują odwracalne zahamowanie wzrostu, przy czym wzrost bakterii rozpoczyna się ponownie po wyeliminowaniu leku. Natomiast leki bakteriobójcze zabijają docelowe bakterie.
Jakie są wymagania dotyczące stosowania leków bakteriostatycznych?
Ze względu na jedynie hamowanie dalszego wzrostu bakterii, bakteriostatyczne środki przeciwdrobnoustrojowe wymagają działającego układu odpornościowego gospodarza, aby całkowicie usunąć przerost. Jednak ze względu na ten efekt badania obserwacyjne wykazały mniejszą częstość występowania wstrząsu toksycznego i bardziej tolerowane profile skutków ubocznych.
Dlaczego nie jest koniecznie dobrym pomysłem jednoczesne podawanie antybiotyków bakteriostatycznych i bakteriobójczych?
Czasami może się zdarzyć, że antybiotyki bakteriobójcze zabijają lepiej proliferujące komórki (aktywnie rosnące), a dodanie antybiotyku bakteriostatycznego może zatrzymać wzrost i zapobiec zabijaniu przez bakteriobójczy, ale zależy to od kombinacji. Mam nadzieję, że ta pomoc.
Czy możemy podać środek bakteriostatyczny z bakteriobójczym?
Ponad 50 lat temu zauważono, że jeśli leki bakteriobójcze są najsilniejsze w przypadku aktywnie dzielących się komórek, hamowanie wzrostu wywołane przez lek bakteriostatyczny powinno skutkować ogólnym zmniejszeniem skuteczności, gdy lek jest stosowany w połączeniu z lekiem bakteriobójczym.