Środki bakteriostatyczne (np. chloramfenikol, klindamycyna i linezolid) są skutecznie stosowane w leczeniu zapalenia wsierdzia, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i zapalenia szpiku – wskazań, które często uważa się za wymagające działania bakteriobójczego.
Kiedy można zastosować antybiotyk bakteriostatyczny?
Bakteriostatyczne antybiotyki ograniczają wzrost bakterii poprzez ingerencję w produkcję białek bakteryjnych, replikację DNA lub inne aspekty metabolizmu komórkowego bakterii. Muszą współpracować z układem odpornościowym, aby usunąć mikroorganizmy z organizmu.
Czy działa bakteriobójczo czy bakteriostatycznie?
Większość badań dotyczących różnych infekcji nie wykazała różnic w skuteczności między środkami bakteriostatycznymi a bakteriobójczymi. Spośród siedmiu badań, w których stwierdzono statystycznie istotną różnicę w wynikach klinicznych, w sześciu stwierdzono, że środek bakteriostatyczny ma lepszą skuteczność.
Dlaczego bakteriostatyczny antybiotyk byłby przydatny w leczeniu infekcji?
W leczeniu infekcji dróg moczowych i zapobieganiu infekcjom ran gronkowcowych badania wykazały, że leki bakteriostatyczne działają równie dobrze jak leki bakteriobójcze. W infekcjach ośrodkowego układu nerwowego, szybko bakteriobójczy lek może uwalniać produkty bakteryjne, które stymulują stany zapalne.
Dlaczego lekarz przepisałby leczenie bakteriostatyczne a bakteriobójcze?
Leki przeciwbakteryjne mogąbyć bakteriostatyczne lub bakteriobójcze w ich interakcjach z docelowymi bakteriami. Leki bakteriostatyczne powodują odwracalne zahamowanie wzrostu, przy czym wzrost bakterii rozpoczyna się ponownie po wyeliminowaniu leku. Natomiast leki bakteriobójcze zabijają docelowe bakterie.