Poziom D-dimeru może być podniesiony w każdym stanie medycznym, w którym tworzą się skrzepy. Poziom D-dimeru jest podwyższony w przypadku urazu, niedawnej operacji, krwotoku, raka i posocznicy. Wiele z tych stanów wiąże się z wyższym ryzykiem zakrzepicy żył głębokich (DVT). Poziomy D-dimerów pozostają podwyższone w DVT przez około 7 dni.
Czy możesz mieć DVT i normalny D-dimer?
Dwudziestu ośmiu z 81 pacjentów z dystalną ZŻG miało normalny D-dimer, w porównaniu z dwoma z 56 pacjentów z proksymalną ZŻG. Czułość w przypadku dystalnej ZŻG wyniosła tylko 65% w porównaniu z 96% w przypadku proksymalnej ZŻG; ujemne wartości predykcyjne wyniosły odpowiednio 84 i 99%.
Co może spowodować podwyższenie poziomu D-dimeru?
Ponadto wysokie poziomy D-dimerów nie zawsze są spowodowane problemami z krzepnięciem. Inne stany, które mogą powodować wysokie poziomy D-dimerów to ciąża, choroby serca i niedawna operacja. Jeśli twoje wyniki D-dimerów nie były normalne, twój dostawca prawdopodobnie zleci więcej testów w celu postawienia diagnozy.
Czy D-dimer może być fałszywie podwyższony?
Swoistość wynosi zazwyczaj od 40% do 60%, co prowadzi do wysokiego wskaźnika wyników fałszywie dodatnich. Kilka czynników, innych niż PE lub zakrzepica żył głębokich (DVT), jest związanych z dodatnimi wynikami D-dimerów. Niektóre, takie jak zaawansowany wiek, nowotwór złośliwy i ciąża, zostały opisane w literaturze medycznej.
Czy D-dimer jest zawsze podwyższony z PE?
Poziom plazmyD-dimer, produkt degradacji fibryny (FDP), jest prawie zawsze zwiększony w obecności ostrej zatorowości płucnej (PE). W związku z tym normalny poziom D-dimerów (poniżej wartości granicznej 500 mikrogramów/L w teście immunoenzymatycznym [ELISA]) może pozwolić na wykluczenie PE.