Materiały ferroelektryczne - na przykład tytan baru (BaTiO) i sól Rochelle - składają się z kryształów, w których jednostki strukturalne to maleńkie dipole elektryczne; oznacza to, że w każdej jednostce centra ładunku dodatniego i ładunku ujemnego są nieznacznie rozdzielone.
Które z poniższych materiałów wykazują żelazoelektryczność?
Wyjaśnienie: Kiedy dielektryk wykazuje polaryzację elektryczną nawet przy braku pola zewnętrznego, jest to znane jako ferroelektryczność, a materiały te są określane jako ferroelektryki. Są to kryształy anizotropowe, które wykazują spontaniczną polaryzację. Stąd tylko Sól Rochelle wykazuje właściwości ferroelektryczności.
Czy platyna wykazuje właściwości ferroelektryczne?
7.7.
Przez analogię do pamięci ferromagnetycznej, materiały ferroelektryczne są badane pod kątem przechowywania nieulotnego (macierze nanokondensatorów). Stosując nanoporowaty szablon, ceramika ferroelektryczna (np. tytanian cyrkonianu ołowiu) może być osadzona w postaci wysp w nanoskali na odpowiednim metalu (np. platynie).
Co powoduje ferroelektryczność?
Wiemy teraz, że pochodzenie ferroelektrycznych przejść fazowych w tlenkach jest spowodowane leżącymi poniżej powierzchniami potencjałów anharmonicznych, które są spowodowane zmiękczeniem odpychania krótkiego zasięgu przez hybrydyzację kowalencyjną tak że atomy mogą poruszać się poza środkiem i do siebie.
Jakie są główne cechymateriały ferroelektryczne?
Materiały ferroelektryczne mają następujące właściwości:
(i) Posiadają wysoką stałą dielektryczną, która jest nieliniowa, tzn. zależy w znacznym stopniu od natężenia pola elektrycznego. (ii) Wykazują pętle histerezy, tzn. polaryzacja nie jest liniową funkcją przyłożonego pola elektrycznego.
