czasownik (używany z dopełnieniem), zniesławienie, zniesławienie. atakować dobre imię lub reputację, np. wypowiadając lub publikując złośliwie lub fałszywie wszystko, co jest szkodliwe; oszczerstwo lub zniesławienie; oszczerstwo: Redakcja gazety zniesławiła polityka. Archaiczny. zhańbić; przynosić hańbę.
Co oznacza zniesławienie?
czasownik przechodni. 1 prawo: szkodzić reputacji przez przekazywanie fałszywych oświadczeń about: szkodzić reputacji przez zniesławienie (patrz wpis o zniesławieniu 1 sens 2a) lub oszczerstwo (patrz wpis oszczerstwa 2 sens 2) zniesławienie jej charakter. 2 archaiczne: oskarżają o zniesławienie o czary.
Czy zniesławienie jest przymiotnikiem?
zawierający zniesławienie; szkodliwa dla reputacji; oszczerstwo lub zniesławienie: twierdziła, że artykuł w magazynie był zniesławiający.
Jaki jest rzeczownik zniesławienia?
rzeczownik. akt zniesławienia; fałszywe lub nieuzasadnione uszczerbek na dobrej reputacji drugiej osoby, np. przez pomówienie lub zniesławienie; oszczerstwo: pozwała magazyn o zniesławienie charakteru.
Czy zniesławienie to słowo?
czasownik. Zniesławiać; oszczerstwo lub pomówienie.
