Krzemionkowe szlamy składają się w dużej mierze ze szkieletów na bazie krzemionki mikroskopijnych organizmów morskich, takich jak okrzemki i radiolarian, radiolarian. Holoplankton to organizmy, które są planktyczne (żyją w słupie wody i nie mogą pływać pod prąd) przez cały swój cykl życiowy. … Przykładami holoplanktonu są niektóre okrzemki, radiolariany, niektóre bruzdnice, otwornice, obunogi, kryl, widłonogi i salpy, a także niektóre gatunki mięczaków ślimaków. https://en.wikipedia.org › wiki › Holoplankton
Holoplankton – Wikipedia
. … Odległość od mas lądowych, głębokość wody i żyzność oceanów to wszystkie czynniki, które wpływają na zawartość krzemionki opalowej w wodzie morskiej oraz obecność mułu krzemionkowego.
Gdzie zwykle występują krzemianowe szlamy?
Krzemionkowe szlame dominują w dwóch miejscach w oceanach: wokół Antarktydy oraz kilka stopni szerokości geograficznej na północ i południe od równika. Na dużych szerokościach geograficznych wydzieliny obejmują głównie muszle okrzemek.
Które z największym prawdopodobieństwem utworzy krzemionkowy śluz?
Proporcja osadów litogenicznych zmniejsza się jednak w miarę oddalania się od szelfu kontynentalnego. Na obszarach bogatych w składniki odżywcze, takich jak strefy upwellingu w regionach polarnych i równikowych, organizmy oparte na krzemionce, takie jak okrzemki lub radiolarian będą dominować, co sprawi, że osady będą bardziej szlamem na bazie krzemionki.
Co kontroluje dystrybucję krzemionkisączy?
Rozmieszczenie biogenicznych szlamów zależy głównie od dostarczenia materiału szkieletowego, rozpuszczenia szkieletów oraz rozcieńczenia przez inne typy osadów, takie jak turbidyty lub gliny.
Jak osady krzemionkowego mułu mogą gromadzić się na dnie morza?
W jaki sposób krzemionkowy osad gromadzi się na dnie morskim, jeśli pozostałości na bazie krzemionki rozpuszczają się powoli na wszystkich głębokościach? Testy na krzemionce gromadzą się szybciej niż woda morska może je rozpuścić. … Zmiany składu osadów dna morskiego odzwierciedlają zmiany w środowisku depozycji.