Monofizytyzm lub monofizyzm to termin chrystologiczny wywodzący się od μόνος monos, „samotny, samotny” i φύσις physis, słowa, które ma wiele znaczeń, ale w tym kontekście oznacza „naturę”. Jest ona zdefiniowana jako „doktryna, że w osobie Słowa Wcielonego była tylko jedna natura – boska”.
Jaka jest biblijna definicja monofizytyzmu?
Monofizyta, w chrześcijaństwie ten, który wierzył, że natura Jezusa Chrystusa pozostaje całkowicie boska, a nie ludzka, mimo że przyjął ziemskie i ludzkie ciało z cyklem narodzin, życia i śmierci.
Jakie jest znaczenie słowa monofizytyzm?
: osoba wyznająca doktrynę, że Chrystus ma jedną nierozdzielną naturę, która jest jednocześnie boska i ludzka, a nie dwie odrębne, ale zjednoczone natury.
Jak monofizytyzm jest herezją?
Monofizytyzm mənŏf´ĭsĭt˝ĭzəm [klucz] [gr.,=wiara w jedną naturę], herezja V i VI w., która wyrosła z reakcja przeciwko nestorianizmowi. … Monofizytyzm zakwestionował ortodoksyjną definicję wiary Chalcedonu i nauczał, że w Jezusie nie było dwóch natur (boska i ludzka), ale jedna (boska).
Jak długo trwał monofizytyzm?
Schizma Akacji trwała od 484 do 519. W tym czasie poglądy monofizytów w Egipcie i Syrii utwardziły się, a cesarz Anastazjusz (491–518) osobiście faworyzowałim.