A kantata (/kænˈtɑːtə/; włoski: [kanˈtaːta]; dosłownie " sung ", imiesłów czasu przeszłego rodzaju żeńskiego liczby pojedynczej włoskiego czasownika cantare cantare Śpiewanie to czynność wydawania dźwięków muzycznych za pomocą głosu. Osoba śpiewająca nazywana jest piosenkarzem lub wokalistą (w muzyce jazzowej i popularnej). Śpiewacy wykonują muzykę (arię, recytatywy, piosenki itp.), którą można śpiewać z akompaniamentem lub bez instrumentów muzycznych https://en.wikipedia.org › wiki › Singing
Śpiewanie – Wikipedia
"śpiewać") to kompozycja wokalna z akompaniamentem instrumentalnym, zwykle w kilku częściach, często z udziałem chóru.
Jaki jest przykład kantaty?
Dobre przykłady można znaleźć w muzyce kościelnej Giacomo Carissimi; a angielskie solówki wokalne Henry'ego Purcella (takie jak Mad Tom i Mad Bess) pokazują maksimum, jakie można zrobić z tej archaicznej formy. Wraz z powstaniem arii da capo kantata stała się zespołem dwóch lub trzech arii połączonych recytatywem.
Skąd pochodzi słowo kantata?
Słowo pochodzi z włoskiego cantare, co oznacza „śpiewać”, a kantata skupia się na śpiewakach - niezależnie od tego, czy jest to jedna osoba, czy cały chór. Kantaty są często oparte na pismach religijnych, ale mogą być również inspirowane poezją i literaturą.
Co oznacza Monody?
rzeczownik, liczba mnoga mon·o·dies. grecka oda śpiewana jednym głosem, jak w atragedia; lament. wiersz, w którym poeta lub mówca opłakuje śmierć innej osoby; tren.
Jak używać kantaty w zdaniu?
Przykład zdania kantatowego
W czerwcu 1792 wrócił do domu i przerywając podróż do Bonn, otrzymał kantatę Beethovena, wówczas dwudziestoletniego Beethovena, którego zaprosił do Wiednia jako jego uczeń.
